اثربخشی آموزش حل مسئله، مدیریت خشم بر سبک‌های تربیتی، پرخاشگری و شادکامی مربیان پیش‌دبستانی

 هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش حل مسئله و مدیریت خشم بر سبک­های تربیتی، پرخاشگری و شادکامی مربیان پیش دبستانی انجام گرفته است. روش: این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون تک­گروهی است. برای این منظور ۴۸ نفر از مربیان زن پیش­دبستانی شهر تهران به صورت در دسترس انتخاب شدند و مقیاس روش­های تربیتی معلمان، سیاهه احساس خصومت ردفورد - ویلیامز و سیاهه شادکامی آکسفورد را تکمیل کردند. سپس در معرض مداخله آموزش روش حل مسئله و مدیریت خشم قرار گرفتند. یافته­ها: نشان می­دهند که شرکت در کارگاه­ها، به افزایش میانگین خرده‌مقیاس حل مسئله و کاهش میانگین دیگر خرده‌مقیاس­­های سبک­های تربیتی گروه نمونه شده است. هم‌چنین نتایج آزمون اثر بین آزمودنی­ها نشان داد پیش‌آزمون و پس‌آزمون در کلیه خرده‌مقیاس­های روش­های تربیتی تفاوت معناداری دارند. مقایسه اثربخشی آموزش ارائه­ شده در خرده‌مقیاس‌های روش‌های تربیتی نشان می­دهد بالاترین اندازه اثر آن بر خرده‌مقیاس حل مسئله بوده است. هم‌چنین در مرحله پس‌آزمون میانگین خصومت و شادکامی به طور معناداری کاهش و افزایش یافته است. نتیجه­گیری: بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت برای افزایش شادکامی، کاهش خصومت و هم‌چنین بهبود روش­های تربیتی می­توان از مداخلات مورد استفاده در پژوهش حاضر سود برد.